Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.Ο πληγωμένος αετός...

  Έναν από τους μεγαλύτερους Θεολόγους όλων των εποχών, εορτάζει η Εκκλησία μας. Και μαζί του όλη η Καβάλα, που στα χώματα της φιλοξενεί τα άγια Λείψανα του. Σήμερα, η Νέα Καρβάλη, υποδέχεται τους ευλαβείς Χριστιανούς που διασχίζουν χιλιόμετρα πεζοπορώντας, εκτελώντας προσωπικό τάμα για να προσκυνήσουν τον Μεγάλο Άγιο, που στήριξε τους πρόσφυγες Καππαδόκες στον δρόμο του ξεριζωμού από την πατρίδα τους. 
  Εκεί, στον Ναό του, φυλάσσεται μέσα σε λάρνακα το Ιερό σκήνωμα Του, Ο μέγας της Θεολογίας αυλός , γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα σε Λευιτική οικογένεια στην Αριανζό της Καππαδοκίας, από τον Πρεσβύτερο Γρηγόριο- τον μετέπειτα επίσκοπο Ναζιανζού- και την Νόννα, την ευλαβή Αγία Μητέρα του και είναι ένα από τα τρία παιδιά τους, μαζί με τον Καισσάρειο και την Γοργονία.

  Από τα εφηβικά ακόμη χρόνια, εντρύφησε στην ανθρώπινη σοφία, σπουδάζοντας Φιλοσοφία και Ρητορική, στα μεγάλα κέντρα της εποχής του, την Καισάρεια, την Αλεξάνδρεια αλλά και την Αθήνα, έχοντας συμμαθητή του, τον έτερο Μέγα, τον Βασίλειο, αλλά και τον νεαρό τότε Ιουλιανό, τον μετέπειτα Αυτοκράτορα, τον παραβάτη... Ωστόσο, ολοκληρώνοντας τις σπουδές του, εμπνεόμενος από την Ιερατική ζωή του πατέρα του, χειροτονήθηκε από τον ίδιο διάκονος και στην συνέχεια Πρεσβύτερος. Για ένα μικρό διάστημα, συνασκείται  με τον παλαιό συμμαθητή του τον Μέγα Βασίλειο, έως ότου επιστρέφει στην γενέτειρα του, για να στηρίξει τον γέροντα πατέρα του και επίσκοπο της πόλεως στην υψηλή διακονία του. Χειροτονείται αρχικώς Επίσκοπος Σασίμων και οι αγώνες του για την προάσπιση της Πίστεως, έναντι των αιρετικών, ιδιαιτέρως των Αρειανιστών τον ανέδειξαν υπέρμαχο της πίστεως, καθιστώντας τον ταυτόχρονα στην συνείδηση του λαού του, ποιμένα και διδάσκαλο. 
    Η Εκκλησία τον καλεί να αναλάβει τον χειμαζόμενο θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως ,στηρίζοντας τους εκεί Χριστιανούς που μαστίζονταν από την δηλητηριώδη αίρεση του Αρείου. Αναλαμβάνει τα υψηλά του καθήκοντα το 379 μ.Χ. και ο πόλεμος των μαινομένων εχθρών της Εκκλησίας τον οδηγούν σε παραίτηση.  Απομονώνεται στην αγαπημένη του Ναζιανζό επιτελώντας τα ποιμαντικά , Αρχιερατικά του καθήκοντα, στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Δεν έπαυσε να αγωνιά για την Εκκλησία! Δεν σταμάτησε να μάχεται με την ρομφαία του Θεολογικού λόγου του, εναντίων των αιρετικών μέχρι και το τέλος της ζωής του! Οι θάνατοι των αγαπημένων προσώπων της οικογενείας του, αλλά και του επιστηθίου φίλου του Μ. Βασιλείου, τον έχουν καταβάλει. Άρρωστος στο σώμα, αλλά ακμαίος στο πνεύμα και την σκέψη, κοιμήθηκε την 25ην Ιανουαρίου του 390 μ.Χ. έχοντας την συνείδηση του ήσυχη, αφήνοντας πίσω του, ένα τεράστιο Θεολογικό έργο, λαμβάνοντας τον τίτλο του Θεολόγου , μετά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη. Κληροδότησε στις επόμενες γενεές ο βαθυστόχαστος νους, μεγάλο συγγραφικό έργο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα φιλοσοφημένα 408 ποιήματά του 18.000 περίπου στίχων. 

   Είναι από τα μεγαλύτερα πνεύματα του Χριστιανισμού και από τους λαμπρότερους αθλητές της ορθόδοξης πίστης μας, ένας από τους τρεις στυλοβάτες της Ιεράς Επιστήμης! Με την βιωτή του απέδειξε, πως η Ιερά της Θεολογίας επιστήμη, αποτελεί βίωμα και όχι γνώση, εμπειρία και όχι διδαχή. Παραθέτουμε τέλος, ένα μικρό κείμενο επιγραφόμενο ως αλφαβητάρι της Αρετής, ενός μεγάλου υψιπέτου των Θεολογικών αιθέρων, του πληγωμένου αετού... 

Ά ρχιζε πάντα απ’ το Θεό και πάντα τελείωνε μαζί του

Β ίου το κέρδος είν’ αυτό: τη μέρα σου καλά να τελειώνεις

Γ νώριζε όλα τα καλά έργα των δικαίων

Δ εινόν το να πεινάει κανείς, μα φοβερότερος ο πλούτος ο παράνομος

Ε υεργετείς; Μάθε λοιπόν πως το Θεό μιμείσαι.

Ζ ήτα απ’ το Θεό να σου είναι σπλαχνικός, σαν όμως εύσπλαχνος είσαι και εσύ

Η  σάρκα η ανθρώπινη να συγκρατείται πρέπει και να δαμάζεται γερά

Θ υμό χαλίνωνε, μη πέσεις έξω από τη λογική

Ί σια ψηλά το βλέμμα σου, στη γλώσσα να ‘χεις μέτρο

Κ λειδί στ’ αυτιά να βρίσκεται, το γέλιο σου να ‘ναι σεμνό

Λ υχνάρι να πορεύεται η λογική μπροστά από κάθε σου έργο

Μ η σου γλυστράει κάτω απ’ ότι φαίνεται, εκείνο που υπάρχει

Ν α ερευνάς τα πάντα με το νου, όμως να πράττεις όσα επιτρέπονται

Ξ ένος πως είσαι, μάθε το καλά. Γι’ αυτό τίμα τους ξένους

Ό ταν στη γαλήνη ταξιδεύεις, τότε να θυμάσαι τη φουρτούνα

Π άντα να δέχεσαι ευχάριστα, όσα από το Θεό προέρχονται

Ρ αβδί να σε χτυπά του δίκαιου καλύτερα, παρά ο κακός να σε τιμά

Σ τις θύρες των σοφών να πηγαινοέρχεσαι, μακρυά απ’ τις θύρες των πλουσίων

Τ ο μικρό, μικρό δεν είναι όταν σε κάτι μέγα οδηγεί

Ύ βριν χαλίνωνε, μακρυά απ’ την έπαρση μέγας σοφός να γίνεις

Φ υλάξου συ απ’ το πέσιμο, σαν όμως άλλος πέσει, μη γελάς

Χ άρισμα το να σε φθονούν, αίσχος και μέγα, να φθονείς εσύ

Ψ υχή που στο Θεό προσφέρεται, είναι η καλύτερη θυσία

Ω, ποιος θα τα φυλάξει όλα αυτά; Αυτός και θα σωθεί!

πηγή : http://vatopaidi.wordpress.com/

                                                                                                     π. Θωμάς Ανδρέου 

                                                                    

Το Ιερό Σκήνωμα του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, φυλασσόμενο στον ομώνυμο Ναό στην Νέα Καρβάλη - Καβάλας